عباس چای راکه  سر کشید بلند شد و کتش را پوشید و رفت لای در سرش را برگردوند و گفت تو برو بیمارستان من یکراست میام اونجا. مریض خونه خیلی دور نبود دوتا کوچه تاخیابون راه بود واز خیابون که میافتاد تو سرازیری  میرسید به میدون . نارین ژاکت بافتنی را پیچید دور الماس که سرمانخورد . بس که داغ بود خیس عرق شد خودش هم چادرش را انداخت سرش و بچه را که مثل چوب خشک شده بود انداخت [...]

در زندگی فصلی سرد و تلخ وجود دارد به نام فصل هجران ، هرکس در زندگی خویش ناگزیر از عبور این فصل سیاه هست . نمیتوان از آن گذر کرد بی آنکه رنج وریاضت جانکاه جدایی و فراغ را تجربه کرد. با این که میدانی اش ، می شناسی اش، از آن فرار میکنی آما چاره ای نیست . هیچطبیبی نتوانسته است درمان درد فراغ را بیابد. جدایی از عزیزان ، بسیار بسیار سخت و جان کاه است . لحظاتی [...]

اکنون اینجا هستم، زیر سرپناه کافی. بیرون باران می‌بارد، بیرون زیر باران باید سر را پائین انداخت و راه رفت و یک دست را حفاظ چشم‌ها کرد و درعینِ‌حال به جلو پای خود چشم دوخت،  به چند متر جلوتر، به چند متر اسفالت نمناک؛ بیرون هوا سرد است، باد میان شاخه‌های سیاه عریان می‌پیچد؛ باد میان برگ‌ها می‌پیچد، و انبوه شاخه‌ها را به نوسان، به نوسانی می‌اندازد که سایۀ آن روی دیوارهای تگرگی سفید می‌افتد. نه بته‌ای تا سایه‌ای بیندازد، [...]

در یک شب برفی و سرد ورویایی در یکی از شهرهای زیبای ونیز دختری دیده به جهان گشود فرشته ای آسمانی که پدرو مادرش سالها انتظارش را می کشیدند ، سرسرای عمارت پر بود از منتظرانی که از ساعات اولیه شب در انتظار طلوع این ستاره درخشان بودند و پس از مطلع مسعود این  دُر دانه به یکدیگر تبریک می گقتند و به رقص و پایکوبی پرداختند . این  بخشی از یک کتاب قدیمی بود که در کودکی خوانده بودم [...]