بشر در مسیر تکامل و پیشرفت ودسترسی به تکنولوژی پیشرفته، به غیر از فوایدو مزیت های آن دچار مشکلات عدیده ای در مواجهه با این پدیده ها میگردد.

مثل دارو وعوارض دارو مثلا آنتی بیوتیک با عفونت دربدن مبارزه میکند .ان را ریشه کن میکند، اماا دردراز مدتروی کبد ولیه ها ودستگاه گوارش انسان تاثیرات سوء به همراه دارد .

موضوع صحبت امروزمن  کودک واینترنت است.

پدرومادرهای این عصر با پدیده ای نو وناشناخته که هرروز هم بامواردبیشتری از نا آگاهی نسبت به شرایط موجود برخورد میکنند درگیرهستند.

ایا راهکاری برای این دغدغه اندیشیده اید ؟

به عنوان پدر ومادر برای این مسائل تحقیق کرده اید ؟

طی دوسال اخیر با پیشامد مسئله کرونا آموزش آن لاین هم به دغدغه ها افزوده شد .

تدریس و مشکلات اینترنتی …

تحقیقات در سایتها …

ارتباط دوستان وهمکلاسها فقط به صورت مجازی تشکیل گروههای دوستی در گوشیهای هوشمند.

نظارت شما به عنوان پدر ومادر درچه حد است ؟

آیا نظارت دقیق وفیلتر کردن این نوع روابط و کانالیزه کردن بازیهای گروهی در حوصله شما میگنجد .

مسلما نه  هیچ پدر ومادری نه وقت ونه حوصله آن را دارد کنار فرزندش بنشیند وگفنگوها وبازی های فرزندش را کنترل کند .

با گذراندن وقت زیادی از والدین برای آموزش مجازی و ساعتهای طولانی رمقی باقی نمیماند .

اغلب مادرها را دیده ام که برای خلاصی از انجام تمرینها وتکالیف فرزندانشان به نوعی باج دهی عاطفی می کنند.

فرزندان شماخوب میدانند که شما هم به دلیل خستگی وکلافه گی شما راچطور در گوشه رینگ انداخته ومجوز بازی و  استفاده از گوشی و لب تاپ را دریافت کنند.

ازطرفی  امکان گردش وتفریح و تخلیه انرژی کودکان هم وجود ندارد پس چاره ای نمی ماند، که آنها را با گوشی هایشان آزاد بگذایم .

من شاهد آسیبهایی مثل لکنت زبان وشب ادراری و گوشه گیری وبدتر از آن اضافه وزن کودکان در سن بلوغ بوده ام. استفاده زیاد از فضای مجازی وجذابیت آن برای کودکان نزدیک به بلوغ آنها را به این فضا ها علاقه مند کرده و دوست دارند بیشتر وقتشان را در انستا گرام یا کانالهای تلگرامی دوستانشان بگذرانند .

بازیهای جمعی را دیدیده ام که درآن ایجاد وحشت واضطراب واسترس و عدم تمرکز بوجود آمده واعتیادی بس مخرب تر از مواد مخدر …

مشکل کجاست ؟ راه چاره چیست ؟ مودم را خاموش کنیم و گوشی ولب تاپ راهم جمع کنیم وپای تلویزیون در شبکه شاد آموزش ببینیم .

مسلما نه ؟

مادری که خودش در ساعت های معین ومشخص شده ای از روز از اینترنت برای آموزش ویا تحقیق را جع به مطلبی استفاده میکند به راحتی می تواند فرزندانش را مدیریت کند .

اما این مدیریت مستلزم یک قانون گذاری برای همه خانواده است . کودک باید بداند که تماس با دوستان درمحیط مدرسه ودر سطح اموزشی است وایجاد کانال های دوستانه برای سنین پایین کار بردی ندارد .

با ایجاد برنامهخ های مفرح وشاد و اموزنده ای که خود مادر یا پدر درخانه ایجاد میکنندمیتوان کشش فرزندشان به سمت دوستان را کم  تر کرد .

ایجاد ساعتی برای بازی خانوادگی وجمعی، سپردن مسئولیت های منزل به صورت جدی وخواستن کار جدی از فرزندان …

ومهم تر از همه قراردادن ساعتی برای مطالعه برای همه اعضا خانواده . یعنی همگی آف لاین وکتاب به دست  وقت خودرا با مطالعه میگذرانند که هم در برنامه های درسی اشان موثر است هم فرهنگ کتاب خوانی در آنها تقویت میشود و اختصاص دادن ساعتی برای فعالیت های حرکتی مثل رقص و تمرینهای ورزشی با سیدی های آموزشی .

به طور کل برنامه ریزی دقیق وبه کار گیری فرزندان در امور وتربیت دیجیتالی  یعنی استفاده به جا وبهینه در استفاده وبهره وری از این ابر غول بی شاخ ودم امروزی است .

میتوان این غول را درچراغ جادو نگه داشت ودر وقت نیاز با خواندن وردی اورا حاضر کرد وبه خدمت گرفت